راه های ارزیابی فیزیک یک ورزشکار بدنساز

در بررسی فیزیک ورزشکار پرورش اندام،داور باید با استفاده از یک روش متداول بتونه به شناخت کامل و جامعی از فیزیک فرد دست پیدا کند

 به هنگام ارزیابی فیگورهای اجباری داور ابتدا باید گروه های عضلانی اصلی را در نظر بگیرد. سپس به بررسی فیزیک کلی ورزشکار بپردازد و این مرحله را با ارزیابی قسمتهای مختلف بدن شامل گروه های عضلانی بالا تنه ، حجم عضلات ، توازن عضلانی ( بالانس فیزیکی ) ، تراکم عضلانی و ظاهر آن شروع می نماید . ارزیابی قسمتهای بدن از بالا به پایین باید از ناحیه سرآغاز سپس گردن ، شانه ها ، عضلات سینه ، کلیه عضلات دست ، قسمت فوقانی عضلات سینه ، اتصال ناحیه شانه و سینه ، عضلات شکم ،مچ دست ، ران و به ساق پا ختم گردد . به همین روش برای قسمت های پشت بدن شامل عضلات تراپز ، گرد پشتی ، تحت خاری ، عضلات صاف کنندۀ ستون فقرات ، گلات ، گروه عضلات دوسر پشت ران ، ساق پا و خود پا عمل میگردد. بررسی کلی و موشکافانه باید در هنگام انجام رقابت صورت پذیرد که این کار داوران را قادر می سازد تا شکل و حجم عضلات را به خوبی مقایسه نمایند و میزان رشد متعادل ورزشکار را بررسی نمایند . در بررسی فیگورهای اجباری باید از توجه افراطی به آنها خودداری گردد ، زیرا این امر داوران را قادر می سازد تا میزان برتری یک ورزشکار از لحاظ حجم عضله و توازن عضلانی نسبت به سایر ورزشکاران را تعیین نماید .


فیگورهای اجباری مردان

1. جفت بازو از روبرو

در مقابل داوران بایستید به گونه ای که پاها در یک خط باشد و کمی از هم فاصله داشته باشند ، دو دست را تا سرشانه های خود بلند کرده و آنها را از آرنج خم نمایید . دستها باید به سمت پایین مشت گردند بگونه ای که باعث انقباض عضلات جلوبازو و ساعد گردد ، چراکه این گروه از عضلات در ارزیابی این فیگور نقش بسیار مهم و حیاتی ایفا می کنند ، بعلاوه سعی کنید تا جای ممکن ، در هنگام بررسی بدنی کلی توسط داور ، عضلات بیشتری را منقبض نمایید .
داور ابتدا باید عضلات جلوبازو را بررسی کند و رشد بیشینه آنها را در نظر بگیرد و در این بررسی نباید قسمتهای عقب و جلوی عضلات جلوبازو خط دار باشد و سپس به بررسی رشد عضلات ساعد - عضلات سینه - دلتوئید - و عضلات رابط بین سینه و سرشانه - عضلات شکمی - ران و ساق پا بپردازد.
داور باید همچنین حجم و شکل عضله و تعادل کلی ورزشکار را نیز در نظر بگیرد.




2. زیربغل از روبرو 
در حالت ایستاده در مقابل داوران ، پاهای خود را کمی از هم باز کنید ، در این وضعیت دستهای خود را در حالت باز یا گره کرده روی کمر یا عضلات مورب شکم قرار داده و عضلات زیربغل را نمایش دهید ، همزمان باید سعی کنید تا جای ممکن عضلات قسمت جلوی بدن را منقبض نمائید .
برجسته کردن فیگور تنه به منظور نشان دادن قسمت داخلی عضلات چهار سر ران اکیدا ممنوع می باشد .
داور باید ابتدا ببیند که ورزشکار می تواند به خوبی کشش عضلات زیر بغل را به نمایش بگذارد و در نتیجه بدن خود را به شکل در آورد سپس به بررسی ورزشکار از سر تا نوک انگشتان پا می پردازد . برای این منظور ابتدا فیزیک عمومی فرد را بررسی می کند و سپس با دقت به مشاهده جزئیات مختلف گروه های عضلانی می پردازد.




3. قفسه سینه و بازو از پهلو 
ورزشکار هر طرف از بدن خود را بدلخواه برای بهتر نشان دادن دست می تواند انتخاب کند . او می تواند با سمت چپ یا راستش در مقابل داور بایستد و دستش را با زاویه قائمه در نزدیک داوران خم کند به گونه ای که یکی از دستها مشت شده و دست دیگر مچ دست مشت شده را بگیرد . پائی که نزدیک داوران است باید از زانو خم شود و فرد با نوک انگشت پا بایستد . سپس ورزشکار سینه خود را فراخ کرده و با فشار دست خم شده به سمت بالا ماهیچه دو سر را تا جای ممکن منقبض می نماید . سپس عضلات ران بویژه گروه عضلات دو سر را منقبض کرده و با فشار بر روی نوک پنجه عضلات منقبض شده ساق پا را نمایش میدهد
داور باید توجه خاص نسبت به عضلات سینه و انحناء قفسه سینه ، عضلات دو سر ران و ساق پا داشته باشد و سپس به بررسی کلی ورزشکار بپردازد . در این فیگور داور می تواند به بررسی عضلات ران و ساق پا پرداخته و آنها را دسته بندی کند که این امر سبب می گردد تا امتیازدهی به ورزشکار با دقت بیشتری صورت بگیرد .




4. جفت بازو از پشت 
در حالیکه پشتتان به سمت داوران است ، بایستید . دستها و مچهای خود را خم کرده و یک پای خود را عقب گذاشته و آن را بر روی پنجه پا قرار دهید . سپس عضلات دست و شانه و ران ، قسمت پائینی کمر و عضلات ساق پا را منقبض نمائید .
داور ابتدا باید به بررسی عضلات دست بپردازد و سپس فیزیک ورزشکار را از سر تا نوک پا بررسی نماید در این فیگور گروههای عضلانی زیادی هستند که باید مورد بررسی قرار بگیرند که شامل عضلات گردن و دلتوئید ، عضله دو سر ، عضله سه سر ، عضلات ساعد ، تراپوزیوس ( عضله کول ) ، عضلات ستون فقرات ، عضلات راست کننده ستون فقرات ، عضلات دو سر ران ، ساق پا ، عضلات گرد پشتی می شوند . این فیگور معمولا بیشتر از سایر فیگورها داوران را در ارزیابی کیفی حجم عضله ای ورزشکاران و تعادل آنها یاری می کند .





5. زیر بغل از پشت
پشت به داور بایستید و دستهای خود را روی کمر قرار دهید. دستها را از ناحیه آرنج کمی خم کنید ، یک پای خود را عقب کشیده و بر روی پنجه پا بایستید . سپس عضله زیر بغل خود را منقبض کرده و انقباض ساق پای خود را با فشار دادن پنجه های پا نمایش دهید . سعی کنید با نمایش ساق پای مخالف به داور در ارزیابی هر دو ساق پا کمک کنید . برجسته کردن فیگور تنه برای نمایش عضلات ناحیه باسن اکیداَ ممنوع می باشد .
داور باید کشش عضلات زیر بغل را به دقت بررسی کند و همچنین با بررسی حجم عضلانی ، ارزیابی کلی ورزشکار را به اتمام برساند.





6. پشت بازو از پهلو 
ورزشکار هر طرف از بدن خود را به دلخواه برای بهتر نشان دادن بازو می تواند انتخاب کند . او می تواند با سمت چپ یا راستش در مقابل داوران بایستد و هر دو دستش را پشت سرش قرار دهد به گونه ای که انگشتان خود را در هم حلقه کرده و با یک دست مچ دست دیگر را بگیرد . پایی که در روبروی داوران قرار دارد باید از ناحیه زانو خم گردد و پای دیگر بطور کشیده بر روی زمین قرار بگیرد . او باید با اعمال فشار بر روی دست جلویی سبب انقباض عضلات سه سر گردد . همچنین باید سینه خود را بالا برده و عضلات شکم ، ران و ساق پا را منقبض نماید .
داور باید ابتدا به بررسی عضلات سه سر پشت بازو بپردازد و سپس فیزیک ورزشکار را از سر تا پا مورد ارزیابی قرار دهد . در این فیگور بهتر است داور عضلات ساق و ران را به ترتیب بررسی کند تا بتواند امتیاز دقیق تری برای ورزشکار در نظر بگیرد .





7. فیگور شکم و ران 
ورزشکار با ایستادن در مقابل داوران هر دو دستش را پشت سر قرار داده و یک پای خود را جلو می گذارد. سپس عضلات شکم خود را منقبض می نماید . در همین زمان او باید عضلات پای جلویی خود را منقبض نماید .
داور سپس به بررسی عضلات شکم و ران پرداخته و با بررسی کلی ورزشکار ارزیابی خود را خاتمه می دهد

آشنایی با عضلات بدن

بدن انسان از 260 عضله تشکیل شده که بیشترشان به صورت جفت میباشند،این عضله حدود 45 درصد وزن کل بدن رو تشکیل میدهند.عضلات از بافت فیبری تشکیل شده اند.میوفیبرها دارای حالت انقباض هستند.در بدن سه نوع عضله از لحاظ ساختار وجود دارد

 

1- عضله قلب

2- عضلات صاف: کـه دیواره عروق، لوله گوارش، مجاری
ادراری و تنفسی را تشکیل میدهند.

3- عضلات اسکلتی: کـه وظـیـفـه حــرکت و حفظ تعادل
اعضاء بدن را به عهده دارند.

عضلات قلب و صاف خودکار بوده و ما قادر به کنترل آنها نمیباشیم اما حرکات عضلات اسکلتی را میتوانیم کنترل کنیم. فیبرهای تشکیل دهنده عضلات در بدن خود نیز به 2 تیپ متفاوت تقسیم بندی میگردند.

* فیبر کند: فیبر کند و یا قرمز انقباض کند و مداوم داشته و دیر خسته و فرسوده میگردد- ظرفیت اکسیداسیون بالا داشته بنابراین در تمرینات هوازی کاربرد دارند.

* فیبر تند: فیبر تند و یا سفید انقباض سریع و قدرتمند داشته اما خیلی زود خسته و فرسوده میگردد. ظرفیت اکسیداسیون در آنها اندک میباشد و در تمرینات بی هوازی کاربرد دارند.

معمولا عضلات در بدن بصورت جفت عمل کرده بطوری که هر سمت یک مفصل یک عضله قرار میگیرد و حرکات مخالف را به کمک هم پدید می آورند. این جفت عضله به عضله موافق(AGONIST) و عضله مخالف (ANTAGONIST) موسوم میباشند. مثلا در بازو عضله سه سر با انقباض خود سبب صاف شدن بازو و عضله دو سر با انقباض خود سبب خم شدن بازو میگردد.

آتروفی (ATROPHY): هنگامی که عضلات برای مدت طولانی از فعالیتشان کاسته گردد بتدریج حجمشان تحلیل رفته و کوچک میشوند که به آن آتروفی میگویند.

هیپر تروفی (HYPERTOPHY): هنگامی که فعالیت عضلات افزایش می یابد سبب افزایش حجم و اندازه سلولهای عضلانی میگردد که هیپر تروفی نام دارد.

مکانیزم افزایش حجم عضلات

تصور کنید که شما با یک عضله خاص در بدن وزنه ای به وزن 1 کیلوگرم را روزانه بلند میکنید. هنگامی که این وزنه از 1 کیلوگرم مثلا به 5 کیلوگرم افزایش می یابد ابتدا با بلند کردن آن وزنه بطور مکرر در فیبرهای عضلات یک پارگی بسیار ریز پدید می آید که میکروتراما (MICROTRAUMA) نام دارد. سپس بدن شما سعی میکند با آن وزنه جدید سازگاری حاصل کرده و نیروی عضله مورد نظر را افزایش دهد. بنابراین هنگام ترمیم فیبرهای آسیب دیده آنها را قویتر و با استحکام تر از پیش بازسازی میکند. بر خلاف تصور هنگامی که به حجم عضلات افزوده میگردد در واقع به اندازه سلولهای عضلانی افزوده میگردد و نه به تعداد آنها. تعداد سلولهای عضلانی در طول حیات ثابت میباشند. اما این تعداد در افراد مختلف تفاوت دارد. یکی از عللی که برخی افراد سریعتر عضلانی میگردند نیز همین موضوع میباشد. بنابراین عضلات پس از انجام تمرینات با وزنه نیاز به زمان دارند که مجددا خود را ترمیم کنند. این مدت، زمان ترمیم (RECOVERY TIME) نام دارد. بنابراین شما هیچگاه نباید بروی یک گروه عضلات هر روز و بدون وقفه کار کنید زیرا در اینصورت تنها به عضلات خود آسیب وارد می آورید. زمان ترمیم معمولا 3-2 روز میباشد.

در روند سازگاری نه تنها حجم سلولهای عصبی افزایش می یابد بلکه به تعداد مویرگهایی که به عضلات خونرسانی میکنند نیز افزوده میگردد زیرا عضله بزرگتر و پرکار تر به خون، اکسیژن و مواد مغذی بیشتری نیاز دارد. یک عامل بسیار مهم دیگر نیز در توانایی بدن به عضلانی گشتن وجود دارد و آنهم وراثت میباشد. بطور کلی سه تیپ متفاوت از ساختار بدنی وجود دارد:

* اکتو مورف (ECTOMORPH): بدن لاغر، استخوانبندی کوچک. افزایش حجم عضلات در این نوع ساختار جسمی دشوار میباشد.

* مزومورف (MESOMORPH): بدن عضلانی و چربی اندک. افزایش حجم عضلات در این نوع ساختار جسمی تقریبا آسان میباشد.

* آندومورف (ENDOMORPH): بدن چاق، استخوانبندی درشت. این افراد مستعد اضافه وزن میباشند البته از نوع چربی و نه ماهیچه.

یک تصور غلط نیز وجود دارد آنهم این میباشد که تمرینات بدنسازی سبب کاهش چربی میگردند. تمرینات بدنسازی بیشتر سبب افزایش حجم عضلات میگردد و در سوزاندن چربیهای بدن نمیتواند کار ساز باشد.برای سوزاندن چربیهای بدن می باید به تمرینات هوازی پرداخت.

تقسیم بندی تمرینات بدنسازی، اسامی عضلات مهم...

تمرینات بدنسازی به 4 دسته تقسیم میگردند:

1- تمرینات ایزومتریک (ISOMETRIC):این تمرینات بر اساس نوع انقباض عضلات در این نوع تمرینات نامگذاری شده است. در این تمرینات عضلات منقبض گشته اما از طولشان کاسته نمیگردد. در این نوع تمرینات حرکت وجود ندارد. مانند قرار دادن کف دو دست و اعمال فشار و یا نگاه داشتن وزنه بالای سر بدون حرکت.

2- تمرینات ایزوتونیک (ISOTONIC):این تمرینات نیز بر اساس نوع انقباض عضلات حین انجام آنها نامگذاری گردیده است. در این تمرینات عضلات انقباظ یافته و طولشان کاهش یافته و کوتاه میگردند. بیشتر تمرینات از همین نوع میباشد. مانند خم و راست کردن بازو همراه با وزنه.

3- تمرینات انفرادی (ISOLATION):به تمرینات اطلاق میگردد که تنها یک مفصل و یک گروه از عضلات را درگیر میکند.

4- تمرینات ترکیبی (COMPOUND):به تمریناتی اطلاق میگردد که همزمان چندین گروه از عضلات را درگیر کرده و حرکت حول چندین مفصل انجام میگیرد.

* تعداد (REPETITION=REP):به یک بار بلند کردن وزنه و پایین آوردن آن اطلاق میگردد.

* ست(SET):به چندین بار بلند کردن و پایین آوردن وزنه (به اصطلاح زدن وزنه) بدون وقفه اطلاق میگردد.

یک ست متشکل از 5 - 1 رپ سبب افزایش قدرت عضلات گشته اما به استقامت آنها نمی افزاید.
یک ست متشکل از 12 - 6 رپ سبب افزایش قدرت، حجم و استقامت عضلات میگردد. 
یک ست متشکل از 20 - 13 رپ سبب افزایش حجم و استقامت عضله میگردد. 
یک ست متشکل از 20 رپ و بالاتر یک تمرین هوازی محسوب میگردد.

اسامی عضلات مهم از بالا به سمت پایین بدن به شرح زیر میباشد:

STERNOCLEIDOMASTOID= عضله جناغی-لامی در ناحیه گردن.
TRAPEZIUS=عضله ذوزنقه در ناحیه کتف.
DELTOID=عضله دلتوئید در ناحیه کتف.
PECTORALIS MAJOR=عضله سینه ای در ناحیه قفسه سینه.
BICEPS=عضله دوسر در ناحیه بازو.
TRICEPS=عضله سه سر در ناحیه پشت بازو.
FLEXOR & EXTENSOR CARPI=عضلات خم و راست کننده در ناحیه ساعد. SERRATUS ANTERIOR=عضلات سراتوس در ناحیه زیر بغل.
EXTERNAL & INTERNAL OBLIQUE=عضلات مایل خارجی و داخلی در نواحی پهلوها.
RECTUS ABDOMINUS=عضله راست شکمی.
LATISSMUS DORSI=عضله عریض پشت.
TERES MINOR & MAJAR=عضلات ترس در نواحی پشت زیر عضلات دلتوئید. ERECTOR SPINE=عضله طویل راست کننده ستون فقرات. 
RHOMBOID=عضلات لوزی شکل در ناحیه پشت کنار عضلات ترس.
GLUTEUS MEDIUS & MAXIMUS=عضلات سرین کوچک و بزرگ.
RECTUS FEMORIS=عضله راست رانی در ناحیه قدامی ران.
VASTUS LATERALIS & MEDIALIS=عضلات وسیع میانی و جانبی ران در دو طرف عضله راست رانی.
SARTORIUS=عضله خیاطه که طویل بوده و در ناحیه میان کمر و زانو وجود دارد. ADDUCTOR LONGUS=عضله نزدیک کننده در نواحی داخلی ران.
BICEPS FEMORIS=عضله دو سر رانی در ناحیه پشت ران. 
HAMSTRINGS=برای آسانتر شدن اسامی برخی اوقات عضلات پشت ران را همسترینگ می نامند. 
QUADRICEPS=برای آسانتر شدن اسامی برخی اوقات عضلات جلوی ران را عضلات چهار سر می نامند. 
GASTROCNEMIUS=عضله ساق پا.در ناحیه پشت ساق.
TIBIALIS ANTERIOR=عضله درشت نی قدامی.
SOLEUS=عضله ای در زیر و کنارعضله ساق پا.
PERONEUS=عضله نازن نی

تونی فریمن و روشی خاص در تغذیه

تونی فریمن و روشی خاص در تغذیه یکشنبه 16 آبان 1389



من انواع مقادیر مصرفی پروتئین را تا بحال تجربه کرده ام.تا به حال به ارزای هرکیلو از وزن

بدن 2/3 3/3 4/4 5/5 و حتی 6/6 گرم هم پروتئین مصرف کرده ام.یک زمانی بود روزانه

 800گرم پروتئین میخوردم.

این مقدار مصرف باعث می شد که ظاهری پف کرده پیدا کنم؛نفخ داشته باشم اذیت شوم.

به نظر من مصرف3/3 گرم پروتئین بهترین مقدار است.در واقع من یک مقداری هم کمتر از این

 مصرف میکنم وبا این روش نتایج خوبی هم دریافت می کنم.به عقیده من اکثر بدنسازان تمرکز

 پیش از حدی روی پروتئین هاقرار می دهند. وعده های فعلی غذایی ام در دوران آماده

شدن برای مسابقه حاوی50 الی 60 گرم پروتئین ؛30 الی 40 گرم چربی سالم و 6 الی 7 گرم

هم کربوهیدرات است.کربوهیدرات را در واقع از منابع پروتئینی و سبزیجات پنیردار

دریافت میکنم. من کربوهیدرات های مرکب مثل برنج؛سیب زمینی یا جو دوسر را مصرف

می کنم و صادقانه باید بگویم با این وضع بهترین تمرینات همه دوران زندگی خودم را

نیز انجام داده ام و این در حالی است که در بدنم کربوهیدراتی وجود ندارد.

۶ دروغ در بدنسازی که باعث عدم رشد شما میشود!

مطالبی که در این پست به بررسی آنها می‌پردازیم مربوط به بدنسازانی است که به صورت طبیعی و بدون دارو به تمرین می‌پردازند و دارای ژنتیک عادی برای ورزش بدنسازی هستند.اما بعضی از این مطالب ممکن است برای بدن سازانی که از دارو استفاده میکنند و همچنین دارای ژنتیکی فوق‌العاده هستند ممکن است حقیقت داشته باشد.به نحوه عضله‌ سازی این بدنسازان فکر نکنید چون مواردی که برای آنها موثر واقع میشود برای بدن سازان با ژنتیک عادی و بدون مصرف دارو .ممکن نیست

دروغ ۱) برای رشد عضلات گاهی بیشتر تمرین کنید 

به نظر می‌رسد در این عبارت کمی‌ منطق دیده میشود چون در بسیاری از ورزش ها،هر چه بیشتر روی یک توانایی و استعداد به درستی‌ کار کنید،سریعتر نیز به پیشرفت و خبرگی خواهید رسید.اما بدن سازی مانند این گونه ورزش‌ها نیست.علاوه بر این وقتی‌ شخصی‌ به این موضوع پی‌ میبرد که با مقدار نسبتا کمی‌ از تمرین صحیح می‌توان عضله‌ سازی کرد،به این فکر متمایل میشود که شاید تمرین بیشتر باعث رسیدن به نتایج مطلوب تری نیز شود.

 

یک برنامه بدنسازی برای شما عضله‌ سازی خواهد کرد در صورتی‌ که به بدن میزان کافی‌ استراحت و مواد مغذی کافی‌ و مناسب برای ترمیم بدن برسد.تمرین بیش از حد ممکن است باعث عدم عضله‌ سازی در شما شود به این دلیل که بدن شما به خاطر تمرینات پشت سر هم دیگر توان اینکه با قدرت کامل بتواند تمرین کند را ندارد.و حتی اگر بدن را نیز تحریک به عضله‌ سازی کنید،شما میزان زمان مناسب را برای ترمیم بدن و رشد عضلات بین روزهای تمرینی خود را ندارید.

 

برای یک بدن سازی که به طور طبیعی کار می‌کند و دارای ژنتیک معمولی‌ می‌باشد تمرین زدگی به سادگی‌ رخ خواهد داد.اما افرادی که دارای یک ژنتیک برتر در زمینه بدن سازی هستند میتواند در این زمینه موفق عمل کنند و حتی در صورتی‌ که از دارو نیز استفاده کنند میتواند به پیشرفت‌های چشم گیری برسند.

 

افرادی که به سختی عضله‌ به دست می‌‌آورند بهتر است که بیشتر از سه روز به تمرین نپردازند.اما تنها فقط ۲ روز تمرین در هفته برای خیلی از افراد کافی‌ است.اما برای افراد نخبه در بدن سازی حتی ۶ روز در هفته تمرین نیز مفید می‌باشد.اما اینگونه تمرین برای افرادی که سخت عضله به دست آو‌ردند همانند خود کشی‌ می‌باشد.با این تفاسیر حتی بدن سازان حرفه‌ای نیز دچار تمرین زدگی میشوند و خیلی از آنها نیز این مساله را درک کرده اند.زمان ریکاوری مناسب برای افرادی که سخت عضله به دست آو‌ردند بسیار حیاتی و مهم می‌باشد.

 

دروغ ۲) برای عضله‌ سازی بیشتر جلسه تمرینی خود را طولانی‌ تر کنید 

مبدأ این دروغ نیز همانند دلایلی است که در بالا ذکر کردیم.زنان و مردانی که دارای ژنتیک خاص در زمینه ورزش هستند،مخصوصا وقتی‌ که به وسیله داروها نیز تقویت شوند میتوانند حجم بالایی از تمرینات را با موفقیت نسبت به افرادی که این ویژگیها را ندارند پشت سر بگذرانند.به طور مثال بعضی‌ از دوندگان دو نیمه استقامت و استقامت،دارای توانایی خاص در زمینه پردازش اکسیژن و تولید انرژی نسبت به سایر افراد میباشند.گرچه این افراد با تمرینات زیاد این توانایی‌های ذاتی خود را بهبود بخشیده اند اما روز اولی‌ که وارد این رشته شدند توانایی ذاتی آنها بیشتر از دیگران بوده است.در بدن سازی نیز همینطور است.

 

دروغ ۳) برنامه هایی که برای افراد حجیم موثر است برای بقیه بدن سازان نیز موثر خواهد بود 

برنامه‌هایی که افراد حرفه‌ای بدن سازی از آن استفاده می‌کند زمانی‌ موثر است که شما نیز ژنتیکی همانند آنها و تغذیه و دارو‌ها و مکمل‌های آنها را مصرف کنید!وقتی‌ این گونه بدن سازان می‌دانند که با چه روشی‌ رشد میکنند،دلیل نمی‌شود که آنها بدانند بدن سازانی که به طور طبیعی و با ژنتیک معمولی‌ هستند نیز چگونه رشد میکنند.کسی‌ که سالها برای به دست آوردن ۲۵ پوند عضله‌ به طور طبیعی تلاش کرده است بهتر از بدن سازانی که با دارو و مکمل ۱۰۰ پوند عضله‌ به دست آورده اند،می‌داند که چطور این گونه افراد را تمرین دهد.

  


  

 

دروغ ۴) رژیم یک بدن ساز باید از نوع کم چرب باشد 

یک رژیمی‌ که به اندازه کافی‌ از چربیهای سالم بهره نبرد میتواند حتی در صورتی‌ که شما به میزان مناسب کالری و پروتئین نیز مصرف کنید باعث عدم عضله‌ سازی شود.ترس از رژیم‌های دارای چربی‌ باعث شده است که خیلی‌ از بدن سازان در زمینه عضله سازی دچار تحلیل شوند.وقتی‌ که در تلاش برای عضله سازی هستید،در حدود ۳۰ درصد از کالری دریافتی خود را در روز به چربیهای سالم اختصاص دهید.از چربیهای نو ظهور،غذاهای سرخ کردنی،چربی‌‌های دارای ترانس و روغن‌های هیدروژنه اجتناب کنید.اگر لیست محتویات غذا‌های فرآوری شده را نگاه کنید می‌بینید که خیلی از آنها دارای چربی‌‌های ناسالم هستند.حتا اگر شما در دوران کات نیز هستید باید از این چربیهای سالم استفاده کنید چون آنها دارایمواد مغذی ضروری برای بدن میباشند.

دروغ ۵) برای عضله سازی ضرورتی ندارد که قدرتمند باشید! 

حتی بدن سازانی که دارای عضلات صاف و یک دستی‌ هستند (مبتدی ها) نیز میتوانند در میزان سطح قدرت خود تغیراتی‌ بزرگ ایجاد کنند.برای عضله‌ سازی شما باید از چیزی که هم اکنون هستید قویتر شوید.مثلا شما میتوانید در حرکت پرس سینه ۱۵۰ پوند را برای ۸ تکرار انجام دهید،اگر طی‌ گذشت یک سال دوباره شما قادر به انجام همین مقدار باشید به احتمال زیاد بعید است که شما در ناحیه سینه و پشت بازو با رشدی مواجه شوید.اما اگر شما در طی‌ این یک سال توانستید ۲۰۰ پوند را با ۸ تکرار انجام دهید شما عضله‌ سازی خواهید کرد.و اگر طی‌ این یک سال قادر بودید وزنه ۲۶۵ پوندی را ۸ تکرار انجام دهید مطمئنا عضلات سینه و پشت بازو شما به میزان قابل توجهی‌ رشد خواهد کرد.البته در مورد این اصل که می‌گوید " قویتر شوید تا حجیم‌تر شوید" نیز مورد سؤ تفسیر قرار گرفته است.بعضی‌ از بدن سازان برای رعایت فرم صحیح حرکت از اضافه کردن وزنه اجتناب میکنند.فرم صحیح حرکت نیز باید به طور مداوم حفظ شود ولی‌ باید از این چیزی که الان هستید قویتر شوید.

 

دروغ ۶) در دوران حجم باید تا میتوانید بخورید 

در دوران حجم خیلی‌ از بدن سازان در غذا خوردن زیاده روی میکنند که نتیجه‌اش چربیهای اضافه است.وقتی‌ گفته میشود که در دوران حجم باید به میزان کافی‌ کالری اضافه دریافت کرد،منظور از "اضافه" دریافت میزان بسیار زیادی از کالری‌ها نیست.منظور از این جمله این است که شما ضمن اینکه باید به اندازه کافی‌ کالری برای رشد عضلات خود مصرف کنید باید درصد چربی‌ بدن خود را نیز در سطح قابل ستایشی نگه دارید.خیلی‌ از بدن سازان نیاز دارند که همراه مقدار زیادی عضله‌ که به دست می‌آ‌ورد مقدار کمی‌ نیز چربی‌ داشته باشند.اما خیلی‌ از بدن سازان در مورد حجم افراطی فکر میکنند و بیشتر به جای عضله‌ چربی‌ به دست آو‌ردند که این پایانی رضایت بخش نیست.

 

اما مهم نیست که کالری ایده‌آل مصرفی شما چقد است یا میزان ایده‌آل پروتئین و چربی‌ دریافتی شما چگونه می‌باشد،اگر به صورت کارامد تمرین نکنید این میزان تغذیه اضافه به هدر خواهد رفت و تنها باعث افزایش قطر دور کمر شما میشود.

 

برای عضله‌ سازی شما باید به طور کارامد تمرین کنید،به میزان کافی‌ از مواد مغذی استفاده کنید و میزان استراحت کافی‌داشته باشید.

باورهای غلط در مورد بدنسازی مقالات بدنسازی دانلود مقالات بدنسازی

باورهای غلط در مورد بدنسازی*مقالات بدنسازی*دانلود مقالات بدنسازی چهارشنبه 1 دی 1389

9 نه باور غلط در ورزش بدنسازی

به هر کجا که نگاه کنید، با منابع مختلف اطلاعاتی درمورد متدها و روش های بدنسازی و فیتنس روبه رو می شوید. طبقه بندی این متدها به عنوان قانون هایی برای فیتنس، کاری بس چالش انگیز است، اما برای رسیدن به هدفتان، باید این روش ها را امتحان کنید. در اینجا، 9 مورد از این روش ها و باورها را بررسی می کنیم که تا به حال برایتان ناشناخته بوده اند. هرچه زودتر حقایق را درمورد ورزش بفهمید، زودتر به نتیجه ی دلخواهتان خواهید رسید.

 باور 1: هرچه زمان بیشتری در باشگاه بگذرانید، نتیجه ی بهتری خواهید گرفت واقعیت: اگر فکر می کنید با تبدیل باشگاه به خانه ی دومتان نتیجه ی بهتری خواهید گرفت، کاملاً در اشتباهید. تمرینات بیش از حد رشد ماهیچه ها را متوقف می کند و به جای اینکه بدن شروع به دوباره سازی بافت های ماهیچه ای کند، آن ها را از بین میبرد. به یاد داشته باشید که باید تلاش کنید تا زیرکانه تر ورزش کنید، نه سخت تر. زمانی را که در باشگاه می گذرانید، خوب تلاش کنید. اما بعد به ماهیچه هایتان فرصت استراحت کردن دهید تا بزرگتر و قوی تر شوند. اگر تمریناتتان بیش از یک ساعت طول می کشد، شاید بین سِت ها زمانتان را بیهوده تلف می کنید و یا اینکه خیلی پرتلاش ورزش نمی کنید.

باور 2: اگر می خواهید قوی باشید، باید جثه تان بزرگ باشد واقعیت: قدرت و جثه، هیچ ارتباطی با هم ندارند. تمرین های قدرتی شامل تمریناتی می شود که هیچ کدام باعث بزرگ کردن جثه نمی شود. حتی اگر به بسیاری از متخصصین و مردان قدرتمند جهان مثل بروس لی و جکی چان هم نگاه کنید، خواهید دید که با داشتن جثه ای بسیار کوچک، اما مردان بسیار قدرتمندی بودند. هیکل کوچک این افراد سرعت عملشان را بالا می برد. به همین دلیل چنین متدهای تمرینی بسیار بهتر می باشد. اما بعضی افراد هدفشان این است که تا می توانند جثه شان را بزرگ کنند، اما همیشه به یاد داشته باشید که جثه بزرگ برایتان قدرت نمی آورد.

 باور 3: برای گرفتن بهترین نتیجه، باید حتماً از جدیدترین تجهیزات استفاده کنید واقعیت: انواع مختلفی تجهیزات ورزشی در فروشگاه ها یافت می شود، و این مسئله معمولاً انتخاب را دشوار می کند. صادقانه بگویم، بهترین انتخاب همیشه انتخاب یک جفت دمبل ساده است. زمانی که با دمبل تمرین می کنید، حتی تا عمق ماهیچه هایتان نیز کار میکند. همچنین تمرینات متفاوت و متنوعی را می توانید با استفاده از دمبل انجام دهید. این وسیله قیمت ارزانی هم دارد و مرقوم به صرفه است. از اینرو اگر در باشگاهی عضو نیستید، با اینوسیله می توانید بهترین و نتیجه بخش ترین تمرینات را در خانه خودتان انجام دهید.

 باور 4: با انجام تمرینات قلبی عروقی، ماهیچه سازی نخواهید کرد واقعیت: درست است که این نوع ورزش ها ماهیچه سازی را کمی دشوارتر میسازد، اما آن را غیر ممکن نمی کند. به خاطر داشته باشید: از آنجا که برای سوزاندن چربی های بیشتر ورزشهای کاردیو را انجام می دهید، باید فکر جبران این کالری های از دست رفته را هم بکنید. این به این معنی است که مصرف کالری های لازم برای ماهیچه سازی را فراموش نکنید. بهتر است ورزش های کاردیو را کوتاه تر اما سرعتی تر انجام دهید، تا طولانی و استقامتی. این کار به قدرتی تر شدن تمریناتتان کمک میکند.

باور 5: فقط با انجام ورزشهای مخصوص شکم عضلات شکمتان را می سازید واقعیت: تا به حال با فردی روبه رو شده اید که برای شش تکه کردن شکم خود گوشه ای ایستاده و هزاران مرتبه حرکت بشین-پاشو انجام دهد؟ با اینکه ممکن است به ظاهر خوب عضله سازی کند، اما نخواهد توانست لایه ای را که دور عضلاتش را گرفته است از بین ببرد. برای مشاهده ی این گروه از عضلات، باید درصد کلی چربی بدنتن را کاهش دهید که با انجام حرکات و تمرینات قلبی عروقی و تغذیه مناسب انجام میگیرد.

 باور 6: تا آخرین حد توان باید روی یک ماهیچه کار کرد واقعیت: اگر سعی بر این دارید که در طی هر تمرین، تا آخرین حد از بدنتان کار بکشید، بدانید که راه درستی نیست چون ممکن است باعث تمرین بیش از حد شود. باید سعی کنید تا می توانید تمرینات خود را در حد متوسط اما صحیح انجام دهید. میتوانید در بعضی از روزها را پرکارتر و بعضی روزها را ملایم تر ورزش کنید تا بدنتان بتواند نیرویی تازه بیابد. البته نباید روزهایی که تمرینات ساده و ملایم دارید را بیهوده بگذرانید. میتوانید در این روزها روی جنبه های دیگر تمریناتتان تمرکز کنید.

باور 7: ماهیچه به چربی تبدیل می شود واقعیت: همانطور که امکان ندارد چربی به عضله تبدیل شود، ماهیچه هم هیچوقت به چربی تبدیل نمی شود. ساختن عضله و آب شدن چربی ها در بدن، دو عمل کاملاً متفاوت هستند، و هردو این مراحل می توانند در یک زمان انجام گیرند، هرچند که خیلی نادر است. در بیشتر مواقع بهتر است که فقط روی یک هدف تمرکز کنید. دلیل این کار این است که وقتی می خواهید عضله سازی کنید، باید بیش از مقداری که می سوزانید، کالری مصرف کنید. اما برای سوزاندن چربی باید بیش از میزان مصرفتان، کالری بسوزانید.

باور 8: اگر کسی هیکل خوبی دارد، حتماً حرفهایش نیز کاملاً صحیح است واقعیت: گرچه گاهی اوقات قبول حرفهای یکی از هم باشگاهی هایتان فقط چون هیکل خودش عالی است به نظرتان کار درستی می آید، اما عجله نکنید. قبل از هر چیز در مورد حرفهای او تحقیق کنید چون بعضی افراد ذاتاً به خاطر ژن خوبی که دارند خوش هیکل هستند، و هیکلشان هیچ ربطی به نوع و چگونگی تمرینات آنها ندارد. علاوه بر آن، هر انسان با دیگری متفاوت است. تمریناتی که برای یک نفر جواب میدهد ممکن است برای دیگری نتیجه بخش نباشد. نیمی از کار شما این است که ابتدا تشخیص دهید که برای بدنتان چه تمریناتی مفید است. پس به حرف همه اطمینان نکنید، و روی حرف ها اول تحقیق کرده و بعد قبولشان کنید.

باور 9: اگر پدر و مادرتان اضافه وزن دارند، شما هم همینطور خواهید بود واقعیت: درست است که چاقی تاحد زیادی ژنتیکی است، اما راه های زیادی وجود دارد تا بتوانید این احتمال را در خود کاهش دهید. یکی از عوامل مهم برای اضافه کردن وزن، عوامل محیطی مثل پرخوری، جانشین شدن تکنولوژی به جای کارهای دستی و ورزش نکردن است. به جای اینکه بعد از اتمام کار روی کاناپه دراز بکشید و چیپس بخورید، به باشگاه بروید. این کار انرژی زیادی به شما خواهد داد و همچنین به شما کمک خواهد کرد که این عوامل ژنتیکی بد را از خود دور کرده و چاق نشوید. خوش هیکل بمانید اینها فقط چند مورد از عقاید و باورهایی بود که حول و حوش بدنسازی و فیتنس وجود دارد. افراد بسیاری گول این باورها را می خورند و بر طبق این باورها کار می کنند. به جای اینکه شما هم قربانی این باورها نشوید، سعی کنید که با دقت درمورد آنها فکر کنید و قبل از اقدام به انجام کاری، همه چیز را خوب سبک و سنگین کنید تا واقعین را دریابید. ممکن است به ظاهر کار دشواری بیاید، اما ارزشش را دارد.